Drewno to podstawowy surowiec wykorzystywany do produkcji mebli. Jednak nie każdy decyduje się na meble z drewna litego, które są ciężkie, podatne na odkształcenia i drogie. Istnieje jednak wiele ciekawych i tańszych rozwiązań, które są dobrym zamiennikiem dla mebli z drewna litego, np. meble fornirowane.
Co to jest fornir?
Fornir to strugane z bala cienkie arkusze drewna, które w postaci okleiny tworzą wierzchnią warstwę mebli. Zwykle mają one grubość od 0,8 do 1,5mm. Zdarzają się jednak i arkusze o większej lub mniejszej grubości, co uwarunkowane jest rodzajem drewna, z jakiego zostały wyprodukowane.
Występują dwa rodzaje forniru:
- fornir naturalny
- fornir modyfikowany.
Fornir naturalny skrawany jest z jednego bala, a kolejne jego arkusze powtarzają układ słojów. Bywa jednak tak, że ich odwzorowanie może nie być dokładne, zwłaszcza gdy w trakcie wzrostu pnia doszło do jakichś zaburzeń, np. drzewo zaczęło się skręcać.
Alternatywą dla forniru naturalnego jest fornir modyfikowany. Fragmenty arkuszy o odpowiednim układzie słojów, pozbawione nierówności i ubytków są sprasowywane w nowy arkusz. Tworzy on w ten sposób idealny wzór i jest dużo tańszy od forniru naturalnego. Arkusze można dodatkowo zabarwić i wzmocnić klejami, tworząc oryginalny wzór, nie istniejący w przyrodzie.
Jak odnowić fornir na meblach?
Renowacja mebli fornirowanych nie jest trudna i każdy może ją wykonać samodzielnie. Trzeba tylko zaopatrzyć się w odpowiednie narzędzia i produkty oraz postępować według poniższej instrukcji.
Przygotowanie mebla
Prace renowacyjne zaczynamy od naprawienia starej okleiny. W przypadku nietrwałej powłoki, należy usunąć słabo trzymające się fragmenty. Podważamy je dłutkiem i odrywamy.
Widoczne na powierzchni ubytki trzeba zaszpachlować. Do tego używamy Szpachli do drewna VIDARON. Zawartość terpentyny nadaje masie dobrą przyczepność do drewna, a mączka kwarcowa ułatwia jej dalszą obróbkę – dzięki niej szpachla jest jednocześnie twarda i elastyczna. Produkt można szlifować i polerować. Warstwę o grubości do 4mm nakładamy w miejsce ubytku za pomocą szpachelki. Masa schnie ok. 3 godziny w optymalnych warunkach (temperatura powyżej 5ºC). Szpachlą odtwarzamy również wyszczerbione i nierówne krawędzie.
Szlifowanie podłoża
Kiedy szpachla wyschnie, należy dokładnie przeszlifować całą powierzchnię, aby uzyskać równe i gładkie podłoże oraz nadać wypełnieniom odpowiedni kształt. Podłoże szlifujemy papierem ściernym lub szlifierką oscylacyjną. Szlifowanie wykonujemy papierem o gradacji 120. Następnie usuwamy nagromadzony pył odkurzaczem. Mebel należy ponadto umyć i odtłuścić, aby pozbyć się brudu i tłustych plam.
Przyklejenie okleiny
Przeszlifowany i czysty mebel można pokryć nową okleiną, którą należy zakupić w hurtowniach meblarskich lub dla stolarzy. Arkusze forniru należy przyłożyć do mebla i odmierzyć potrzebne fragmenty. Odcinamy je nożykiem wzdłuż linijki, aby uzyskać równe krawędzie. Odmierzone kawałki forniru przyklejamy do przygotowanej wcześniej powierzchni, pamiętając o tym, że najpierw należy okleić blat mebla, a następnie jego boki i brzegi. W tym celu używamy specjalnego kleju kontaktowego, który podobnie jak fornir zakupimy w hurtowniach meblarskich lub stolarskich. W zależności od gęstości kleju nakładamy go: pędzlem – gdy jest rzadki lub szpachelką z drobnymi ząbkami – jeśli ma galaretowatą konsystencję. Klej dokładnie rozprowadzamy na całej powierzchni i czekamy do momentu jego przeschnięcia. Gdy jest on suchy w dotyku, możemy położyć na niego okleinę. Arkusze należy przykładać bardzo dokładnie, ponieważ możliwość korekty jest ograniczona. Każdy arkusz starannie dociskamy do podłoża i wygładzamy go, aby usunąć ewentualne pęcherze. Fornir najlepiej wygładzimy drewnianym klockiem, posuwając nim od środka w kierunku krawędzi. Fornir przyłożony do podłoża chwyta natychmiast, jednak pełne sklejenie następuje po 24 godzinach.
Wyrównanie krawędzi i usunięcie nadmiaru kleju
Wszystkie wystające fragmenty okleiny należy odciąć. Nadmiar okleiny przytrzymujemy drewnianym klockiem i odcinamy ostrym nożykiem. Usuwamy także wycieki kleju, które mogły powstać zwłaszcza na stykach arkuszy. Całą powierzchnię należy jeszcze przeszlifować i tym samym usunąć wszystkie nierówności. Używamy do tego jak najcieńszego papieru ściernego o gradacji od 200 do 320. Powierzchnię należy dokładnie odpylić.
Lakierowanie powierzchni
Wyrównane podłoże pokrywamy na koniec Lakierem Akrylowym VIDARON. Produkt zabezpieczy odnawiany mebel przed wszelkiego typu uszkodzeniami mechanicznymi i zarysowaniami, dodatkowo podkreślając jego kolor.
Jest całkowicie bezpieczny i nie posiada drażniącego zapachu. Cienką warstwę wyrobu nakładamy za pomocą pędzla wzdłuż słojów. Najlepszy efekt osiągniemy, jeśli nałożymy dwie warstwy lakieru. Nakładamy je w odstępie 4 godzin, pamiętając o szlifowaniu międzywarstwowym.